Γιάνινγκς, Έμιλ

(Emil Jannings, Ρόρσαχ, Ελβετία 1884 – Στρομπλ, Αυστρία 1950). Γερμανός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Επιβλήθηκε στο θέατρο ύστερα από μακρά και σκληρή μαθητεία, κατά τη διάρκεια της οποίας πήρε μέρος ακόμα και σε ασήμαντους περιοδεύοντες θιάσους. Από τις καλύτερες θεατρικές ερμηνείες του είναι στο Και η πίπα χορεύει του Γκέρχαρτ Χάουπτμαν και στον Φάουστ του Γκέτε. Το 1922 ο Γ. εγκατέλειψε το θέατρο για να αφοσιωθεί στον κινηματογράφο, όπου ήδη ήταν γνωστός σε ταινίες των σκηνοθετών Ρόμπερτ Βίνε και Ερνστ Λούμπιτς. Προικισμένος με έντονα χαρακτηριστικά και με εξαιρετική ικανότητα να διαμορφώνει χαρακτηριστικούς τύπους, από την οποία δεν έλειπε κάποτε και μία θεατρινίστικη αυταρέσκεια, ο Γ. έγινε ένας από τους διασημότερους ηθοποιούς του γερμανικού κινηματογράφου, με διεθνή φήμη. Το όνομά του συνδέεται με μερικά από τα σημαντικότερα έργα της γερμανικής κινηματογραφίας: Τελευταίος των ανθρώπων (1924) του Φρίντριχ Βίλχελμ Μούρναου, Βαριετέ (1925) του Έβαλντ Α. Ντιπόν και Γαλάζιος άγγελος (1930) του Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ. Ο Γερμανός ηθοποιός Έμιλ Γιάνινγκς στην ταινία «Ομ Κρίγκερ, ο ήρωας των Μπόερς» (1941).